Oud en Nieuw in Berekum

1 januari 2015 - Berekum, Ghana

Kerstmis in Winniba stelde niets voor. De jaarwisseling in Berekum nog minder. Iedereen ging naar een kerk. Vanessa en Leonard ook en de familie was nergens te bekennen. Van alle kanten klonk getrommel, gezang en geschreeuw. Niet op straat, want daar was het uitgestorven... Daar zaten we dan met z'n tweetjes. Ik had wel eens oud- en nieuw in Accra doorgebracht, waar het rustig gezellig was, met wat barretjes, beetje vuurwerk, mensen die op straat flaneerden, eettentjes met fried rice en een verwachtingsvolle sfeer. Mensen die elkaar om 12 uur affisia paaa, gelukkig nieuwjaar wensten.

Dus, iedereen in Nederland die dit leest: Gelukkig nieuwjaar, met een goede gezondheid, voorspoed en veel liefde!!!!

Hier is geen wifi en de verbindingen zijn moeizaam. Ik kan dit alleen offline schrijven en versturen zodra dat lukt. Dus dank je wel, mensen die me geschreven hebben!!! Ik wens jullie hetzelfde toe:-) !

Om een uurtje of 9 zijn we toch maar op pad gegaan. Er was een lokaal kroegje open. Daar hebben we samen een biertje gedronken, wat Whatsapps verstuurd en elkaar en de kroegbaas gelukkig nieuwjaar gewenst. Meer mensen waren er nauwelijks. Af en toe liep er iemand die schielijk een kleintje nam en dan weer verdween. Ik ben niet zo goed in bier drinken, wijn smaakt hier niet en zoete frisdrank vind ik ook niks.

Toen ik net in Amsterdam kwam wonen, in 1975, waren er nog kroegjes zonder damestoilet. Hier is hooguit een urinoir voor mannen. Als vrouw in Ghana kun je maar beter geen bier drinken en traditionele kleding dragen met een lange rok. Dan kun je wijdbeens boven een goot gaan staan... Ik had een broek aan en er was geen urinoir én geen goot. Gelukkig was de kroegbaas een aardige man, balancerend tussen traditie en moderne tijd, realiseerde hij zich dat Europese dames toiletten gewend zijn. Ik moest meekomen. Hij nam me mee naar zijn familiehuis, vulde een emmer met water uit een ton - er is weer geen water -, haalde de sleutel en liet me zijn privé toilet gebruiken. Wat een opluchting!

Thuis waren de kinderen nog steeds niet terug uit de kerk en vierden wij ons feestje verder met wat pindaatjes een een restje wijn. Toen de knderen er eindelijk waren, 1.30 uur, zijn we maar gaan slapen.

Maar alles is betrekkelijk. Dat realiseren we ons heel goed. Michael ligt  inmiddels in een ziekenhuis in het Oosten van Ghana. De gebedsgenezer kon hem ook niet helpen en hij is eindelijk naar het ziekenhuis gegaan of gebracht. Wij kregen gisteren dankzij Whatsapp een fotootje met Michael aan een infuus. Hij blijkt dus Thyfus te hebben! Erg verradelijk lijkt dat de eerste 2 weken veel op malaria. De derde week is cruciaal. We hopen dat hij er goed doorkomt, maar kunnen hier vandaan niks voor hem doen. Gelukkig zijn wij ingeënt, maar Vanessa en Leonard niet. De incubatietijd kan wel 3 weken zijn, dus houden we ze goed in de gaten. 

Tot et volgende bericht. Ik wil jullie het verhaal van de slaenforten nog vertellen.

6 Reacties

  1. Anita:
    1 januari 2015
    Ik wens je een gelukkig en gezond 2015 en hopelijk volgen er nog veel reisverhalen. Ik lees ze met veel plezier
    Wat een verschil Ned. of Ghana
    Groetjes anita
  2. Cocky:
    2 januari 2015
    Ik wens jullie een heel gelukkig Nieuwjaar en kom gezond weer terug. Nog veel plezier.
  3. Catalina:
    2 januari 2015
    Dank je Anita en Cocky!
    Ik probeer foto's toe te voegen, maar internet is hier maar zo, zo.
    Groetjes
  4. Marian:
    3 januari 2015
    Ons nieuw jaar kon niet beter starten gisteren Opa en Oma geworden van kleindochter Jerina Maria Cornelia 3420 gr en 50 cm geboren 2 jan 2015.Alles goed gegaan heel vlotte bevalling. Zo trots .
    Voor jou een gelukkig nieuwjaar ik watshap foto door.
    Groetjes MARIAN
  5. Carla:
    4 januari 2015
    ik wens je een gezond en avontuurlijk 2015!
    groetjes
  6. Catalina:
    20 januari 2015
    Beetje vertraagde reactie. Een heel goed jaar Carla! Je mooie kleindochter heb ik inmiddels op facebook gezien toen ik even internet had, Marian! Wat een liefje!