Boabeng Fiema

Hallo allemaal,
We zijn terug in Berekum. Het was een fijn en enerverend weekend : op pad met 3 teeners was lang geleden!
Zaterdag zijn we na een heerlijke nacht - lekker koel na eerst aircondition en toen het 25 gr was de ventilator aan. Een lekkere douche en een groot en comfortabel bed.- op pad gegaan in 'bushoutfit : lange broek, lange mouwen, je weet maar nooit wat er in zo'n bos rondloopt.
We zouden in een paar stappen reizen, want een directe taxi naar Boabeng en Fiema was niet mogelijk. De eerste taxichauffeur wilde bij nader inzien wel doorrijden. Het kostte relatief veel, maar het was een erg goede chauffeur en het laatste stuk ging over een zandweg, dus was een goede auto en dito bestuurder wel zo prettig. We kwamen niet een tegenligger tegen, dus voorzagen we een lange wachttijd zodra de teruggingen, dus sloten we een deal en heeft hij gewacht en ons ook teruggereden. Zo snel, makkelijk en goed gaat het niet vaak!
De plaats waarschuwing je aankomt, heet Fiema. Het is een van de twee dorpen bij dit beschermde stukje regenwoud, waar de mensen animisten zijn en het woud en alles erin verzorgen en respecteren. Hier is een kantoortje met info en voorlichting, dat tevens dienst doet als kassa en gidsencentrum. Ook zijn er eenvoudige kamers te huur. Er worden trouwens verschillende togangsprijzen gehanteerd voor Ghanezen en buitenlanders, wat wij zeer terecht vinden. Het idee daarachter is dat toeristen bijdragen aan de instandhouding en vooral jonge Ghanezen voorgelicht worden over het belang van de instandhouding van de laatste stukjes regenwoud en zijn bewoners.
Het was er heerlijk: eenvoudig, goed verzorgd en zowaar met een goed werkend toilet met fonteintje. We zaten onder een traditioneel afdakje van olifantengras met een drankje bij te komen van de stoffige reis.
Dezelfde gids van 6 jaar geleden, nog wat ouder, kleiner en tandelozer leidde ons rond. De man is zeer voorkomend en spreekt en verstaat zo goed Engels, dat hij zelfs onze grapjes begreep.
Na een stuk lopen kwamen we in een dichter stuk oerwoud waar de gids zijn verhaal vertelde:
In 1827 kwamen de voorouders van de huidige bewoners van Boabeng en Fiema naar dit stuk bos. Er liep een rivier door en dus was het een goede verblijfplaats. Toen een paar van de mensen naar de rivier gingen, vonden ze daar een fetish-wat dat was bleef onduidelijk, waarschijnlijk een apenkop o.i.d., maar tot de
dag van vandaag wordt die in Boabeng bewaard-. ensonds die tijd leven de mensen er samen met 2 apensoorten : Mona aapjes, die uit je hand eten en vriendelijk en niet bang zijn, maar wel gewoon in troepen in het bos leven, en de prachtige Black and white Colobus apen, die hoog in de bomen leven.
Wordt vervolgd.