Kofi Adjei Senior Hihgschool Kumasi

Hallo allemaal,
Er zijn alweer een paar dagen voorbij. De tijd vliegt op de kalender voorbij, terwijl ik toch het gevoel heb dat alles erg sloom gaat. Misschien is het alleen maar het ontbreken van : Opzij opzij opzij, maak plaats maak plaats maak plaats, we hebben ongelofelijke haast....
Gisteren viel bijvoorbeeld de elektriciteit uit -inmiddels hebben we weer stroom- en toen het om 8 uur nog steeds donker was, ging iedereen maar naar bed : morgen weer een dag.
Ik ben zaterdag met Be naar Kumasi geweest, op een dag heen en weer en als ik had geweten had hoe dat zou gaan, had ik het niet gedaan. Gelukkig vergeet je de ergste ellende meestal snel. Om 5.30 op pad. Eerst een gedeelde taxi naar 'Station', zo worden hier alle op- en overstapplaatsen genoemd, daarna de enige directe verbinding naar Kumasi : een ontzettend oude, maar technisch goede trotro met een bankje waarvan de rugleuning tot mijn middel kwam...De voorgebakken eitjes met plastic zakjes koffie, waarmee ventsters rondliepen zagen er onaantrekkelijk uit, dus kocht ik niks.
Ik realiseerde me toen niet dat het de laatste mogelijkheid was om wat te kopen voor we in Kumasi waren omdat dit een directe verbinding was en we
nergens zouden stoppen, maar gelukkig had ik wel water gekocht.
Ik heb nog nooit zo'n drukke, smerige, chaotische stad gezien! Het verkeer is een ramp. Overal zijn de wegen afgeladen vol en de Stations zijn ongelofelijk. Alles staat zo dicht bij elkaar dat je er niet tussendoor kan lopen, het krioelt daartussen van de mensen die kris kras door alles heenlopen en dan moet je samen met iemand die geen Engels spreekt door dat gekkenhuis heen je weg naar een ander station vinden. Ik had uitgerekend vandaag een jurk aan en nette schoenen, want we gingen immers naar de school van Richmond en ik wilde daar graag serieus genomen worden en in Ghana moet je je dan gewassen en gestreken, met gepoetste schoenen en mooie haren plus veel bling bling, een trotse houding en bijbehorende attitude presenteren. Uiteindelijk kwamen de een paar trotro's later aan op een heel groot Station, waar we na een tijdje wachten werden opgehaald door Richmond voor de laatste 2 ritjes naar zijn school. Daar kwamen we
aan om 10.00 uur, meer dan een uur later dan beoogd en we hadden nog steeds niks gegeten.
Straks vertel ik verder.