Winniba, Kokrobite, Accra, Berekum... Leven als onderdeel van een Ghanese familie. Mijn impresie

Als je in Ghana woont en je bent een kind, - en dat ben je zolang je geen vader of moeder bent of financieel zelfstandig- ben je min of meer eigendom van je familie. Dus ook een 28-jarige student is in deze hiërarchische maatschappij een kind, of beter gezegd een onmondige.

Familie is breed en wordt heel anders gedefinieerd dan in Nederland.. Alle zussen van je moeder zijn ook je moeder en je neven en nichten je broers en zusters enzovoorts. Een ouderwetse familie woont met makkelijk 4 generaties samen op de familiegrond in een groot familiehuis. Kleine kinderen bij hun moeder, of een ervan, oudere jongens en mannen in het mannengedeelte.

Nou is zo'n leven behoorlijk overzichtelijk. iedereen heeft n.l een of meer vaste taken, zelfs het kleinste kind moet bijvoorbeeld de vuilnis weggooien, of het eten uitdelen of dingen halen. Hoe groter en sterker, hoe meer je de pineut bent. Water halen, 20 liter op je hoofd, zonodig 10 keer, fufu stampen, de was doen, ( met de hand!), een stronk plantaan halen, de boodschappen dragen. Het kan dus zomaar gebeuren dat iedereen klaar is en jij als enige nog niet. Pech. Zodra je groot genoeg bent, was en strijk je in elk geval je eigen kleren, jongens net zo goed. Tot je een vrouw hebt, die dat dus voor jou doet, tot de kinderen groot genoeg zijn enz... 

Het enige wat je hier als vrouw kunt doen is ouder worden. Als dat lukt, heb je als het goed is  kinderen die alles voor je doen en kun je je bezig houden met mensen rond commanderen en lekker eten en niks doen ....  

Ik ben dus royaal oud genoeg, maar kan het niet. Dan verveel ik me te pletter! Want je hoeft wel niks te doen, maar je kunt moeilijk weg, want je moet de hele dag in de gaten houden of iedereen wel doet wat je wilt. Gaaap zó vervelend....